Volume 11, Issue 21 (5-2021)
mth 2021, 11(21): 71-86 |
Back to browse issues page
1- Instructor, Allameh Tabatabai Campus, Khorramabad Farhangian University, Iran.
2- Assistant Professor, History, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorramabad, Iran. , shahidani.sh@lu.ac.ir
2- Assistant Professor, History, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorramabad, Iran. , shahidani.sh@lu.ac.ir
Abstract: (1955 Views)
Golestan Honar and Managheb Honarvan are two valuable works in art historiography that were written in the last years of the tenth century by Judge Ahmad Qomi during the Safavid era in Iran and the Ottoman Empire by Mostafa Aliafandi. These two works are of special importance for examining the lives of artists of this era and earlier periods. Various artists in fields such as calligraphy, painting, gilding and other arts have been considered in these two works. In terms of comparing different types of art, in terms of volume and narration, the number of artists, the introduction and description of the art of calligraphy and calligraphers, is a priority over other arts. This was not separate from the growth and prosperity of the art of calligraphy in the two regions of Iran and the Ottoman Empire and their courts, since the art of calligraphy had both aesthetic and practical aspects, and in this regard, the reflection of calligraphers' news became more important. This study intends to apply the news and narrations related to the art of calligraphy as well as calligraphers in the two aforementioned works by adopting a descriptive-analytical method and with reference to historical narratives related to the two mentioned works and examines the position of historical narrative in this subject. The main research question is: What components can be analyzed and compared by comparing the narratives of calligraphy in Golestan Honar and Managheb Honarvan? In this comparison and adaptation of historiographical narratives, valuable components such as: structural features of these books, number of calligraphers and their commonalities and differences, attention to the report of calligraphers' migration, mention of calligraphers' political and economic activities, calligraphers' family status, other artistic skills related to the artists and the urban origin of calligraphers will be extracted.
Type of Study: Research |
Subject:
Applied Arts
References
1. آرام، محمدباقر (1386). اندیشه تاریخ‌نگاری عصر صفوی. چاپ اول، تهران: امیرکبیر.
2. آژند، یعقوب (1377). تاریخ‌نگاری هنر ایران. هنرهای زیبا، (4 و 5)، 21-16.
3. اشپولر، برتولد و دیگران (1388). تاریخ‌نگاری در ایران. ترجمه یعقوب آژند، چاپ دوم، تهران: گستره.
4. ثواقب، جهانبخش (1387). منابع و مآخذ تاریخ صفویه. چاپ اول، شیراز: میتراس.
5. حسنین، آزاده (1395). مطالعه تطبیقی گلستان هنر و مناقب هنروران. مطالعات تاریخ اسلام، سال هشتم (30)، 99-81.
6. خاکی، غلامرضا (1378). روش تحقیق با رویکردی به پایان‌نامه‌نویسی. چاپ اول، تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی.
7. خواندمیر (1380). حبیب‌السیر. زیر نظر دبیر محمد سیاقی، چاپ چهارم، جلد چهارم، تهران: خیام.
8. روملو، حسن بیگ (1357). احسن‌التواریخ. تصحیح عبدالحسین نوائی، چاپ اول، تهران: بابک.
9. صفت‌گل، منصور (1388). تاریخ‌نویسی در ایران عصر صفوی (سال‌های 1148-1038 ه.ق.) مراحل و گونه‌شناسی. پژوهش‌های علوم تاریخی، 1 (1)، 84-65.
10. صفوی، سام میرزا (1314). تحفه سامی. تصحیح وحید دستگردی، چاپ اول، تهران: ارمغان.
11. عالی‌افندی، مصطفی (1369). مناقب هنروران. ترجمه و تحشیه توفیق ه. سبحانی، چاپ اول، تهران: سروش.
12. علیشیر نوایی، میرنظام‌الدین (1363). تذکره مجالس النفائس. به سعی و اهتمام علی اصغر حکمت، چاپ اول، تهران: منوچهر.
13. فاضل نیشابوری، فضل‌الله (1382). بررسی و مقایسه دستورالعمل‌های مندرج در رساله‌های خوشنویسی فارسی. نامه بهارستان، سال چهارم (1)، دفتر 7 و 8، 94-81.
14. قدیمی قیداری، عباس (1395). نگاهی به تاریخ‌نگاری در دوره‌های صفوی و عثمانی (قرن دهم تا دوازدهم). روابط فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سال اول (4)، 82-69.
15. قدیمی قیداری، عباس (1396). تاریخ‌نویسی در ایران (از ابوعلی بلعمی تا آقاخان). چاپ اول، تهران: سمت.
16. قیومی بیدهندی، مهرداد و گلدار، فاطمه (1394). تاریخ هنر بر محور هنرمند در دو جهان؛ بدایت تاریخ هنر در مغرب‌زمین و ایران‌زمین. مطالعات تطبیقی هنر، سال پنجم (9)، 14-1.
17. کاوسی، ولی‌الله (1385). نگاهی به نسخه‌ها و طبع‌های رساله‌های گلستان هنر. گلستان هنر، (5)، 138-131.
18. کوتین، شعله آلیسیا (1388). تاریخ‌نویسی در روزگار فرمانروایی شاه عباس صفوی. چاپ اول، تهران: دانشگاه تهران.
19. لمبتون، ان .کی اس. (1382). تداوم و تحول در تاریخ میانه ایران. ترجمه یعقوب آژند، چاپ دوم، تهران: نی.
20. منشی ترکمان، اسکندربیگ (1382). تاریخ عالم‌آرای عباسی. به کوشش ایرج افشار، چاپ سوم، جلد اول، تهران: امیرکبیر.
21. منشی قمی، قاضی احمد (1352). گلستان هنر. تصحیح احمد سهیلی خوانساری، چاپ اول، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
22. منشی قمی، قاضی احمد (1383). خلاصه‌التواریخ. تصحیح احسان اشراقی، چاپ دوم، تهران: دانشگاه تهران.
23. منصوری، فیروز (1366). فهرست اسامی و آثار خوشنویسان قرن دهم هجری قمری و نقد و بررسی گلستان هنر. چاپ اول، تهران: شیرازه.
24. میرزایی مهر، علی اصغر (1391). مقایسه تطبیقی گلستان هنر با مناقب هنروران (بخش نقاشی و نقاشان). نشریه هنرهای زیبا- هنرهای تجسمی، 4 (49)، 55-45.
25. نجومیان، امیرعلی (1385). تاریخ، زبان و روایت. پژوهشنامه علوم انسانی، (52)، 318-305.
26. نعمتی، محمدعلی و همکاران (1400). بازتاب تاریخ‌نگاری هنر در تاریخ‌نگاری سیاسی صفویان (با تأکید بر هنر خوشنویسی). تاریخ‌نامه ایران بعد از اسلام، سال سیزدهم (30)، 179-141.
| Rights and permissions | |
 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |