 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Navidi nezhad K,  Yazdanpanah H. 
(2018).  Comparative Study of “javad rostam shirazi” and “Eisa bahadori” Methods in Isfahan carpet designing with an Emphasis on Mortifying Methods.  mth. 7(14),  43-57. 
URL: http://mth.aui.ac.ir/article-1-954-fa.html   
                    
                    نویدی نژاد کاوه،  یزدان پناه حسن.
(1396).  مطالعه تطبیقی روش عیسی بهادری و جواد رستم شیرازی در طراحی فرش اصفهان با تأکید بر شگردهای نقشمایهسازی آنها  نشريه علمي مطالعات تطبيقي هنر 7 (14) :57-43URL: http://mth.aui.ac.ir/article-1-954-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- مرکز آموزش عالی فرش راور، دانشگاه شهید باهنر، کرمان ، kaveh.n62@gmail.com
 2- دانشکده صنایعدستی، دانشگاه هنر اصفهان 
                    
                    
                    چکیده:       (7187 مشاهده)
                    
                    
                    عیسی بهادری (1365-1284 ه.ش.) و جواد رستم شیرازی (1384-1298 ه.ش.)، نسل اول طراحان فرش هنرستان هنرهای زیبای اصفهان (تأسیس 1315 ه.ش.) هستند که هریک در این زمینه، روش طراحی انحصاری را دارند که در 9 مرحله شامل تعیین ایده، قالب طرح، نحوه تکرار، تقسیمبندی طرح، فرم غالب، تعداد و نوع گردشها، تعیین نقشمایههای اصلی و فرعی و ساختوساز نهایی قابل تطبیق هستند؛ نقشمایه سازی در این بین به عنوان نحوه چگونگی ترسیم و جایگذاری نقوش اسلیمی، ختایی (گلهای شاهعباسی، خوشهها، گلهای گرد)، پرندگان و حیوانات، نقشی کلیدی در تمایز سبک فردی این دو طراح دارد. در این مقاله سعی شده که روش طراحی این دو طراح بهویژه در حوزه نقشمایه سازی موردبررسی قرار گیرد و به این سؤال پاسخ داده شود که شگردهای نقشمایه سازی این دو هنرمند، چه شباهتها و تفاوتهایی با یکدیگر دارند. مقاله حاضر به روش تطبیقی سامانیافته و اطلاعات آن از طریق مطالعه کتابخانهای و مصاحبه تهیه شده است. این مقاله در نوع خود اولین مقالهای است که به جزئیات شگردهای نقشمایه سازی طراحان نسل اول هنرستان هنرهای زیبای اصفهان میپردازد و از این حیث ضروری مینماید. نتایج تحقیق نشان میدهد که چهار تکنیک تغییر ابعاد، ترکیب سازی، موضوعیت بخشی به اجزا و تکثیر اجزا در ایجاد نقشمایههای اصلی و فرعی در آثار این دو هنرمند قابلشناسایی است. شگرد نقشمایه سازی جواد رستم شیرازی مبتنی بر ساخت اسلیمیهای پردندانه، خوشههای بزرگ، گلهای گرد با گلبرگهای زیاد و استفاده مکرر از گلهای برگ مو است. حالآنکه شگرد عیسی بهادری مبتنی بر طراحی حیوانات به صورت مجرد یا در ترکیب با نقوش اسلیمی و ختایی است و با بهرهگیری از گونههای متنوع حیوانات، ترسیم نقاشانه آناتومی آنها از زوایای غیرمرسوم و بهرهگیری از خطوط ملایم جهت ترسیم ظریف این نقوش در نقطه مقابل نقشمایه سازی نسبتاً خشن، درشت و اغراقآمیز جواد رستم شیرازی قرار میگیرد.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
هنرهای تجسمی