1. اعلامی زواره، زهرا و الهیاری، فریدون (1396). بررسی مشروعیت حکومت تیمور و جانشینان او (912-771ه.ق.) با رویکرد به اندیشههای سیاسی ایران. پژوهشنامه تاریخ، (48)، 18-1.
2. امیرخانی، غلامرضا (1395). تداوم و تحول در تاریخنگاری ایران (بررسی و تحلیل آثار شهابالدین عبدالله خوافی (حافظ ابرو)). چاپ اول، تهران: طرح نقد.
3. بهشتی، طیبه (1395). مروری بر آثار و تولیدات کتابخانه شاهزاده بایسنقر میرزا در هرات. پیام بهارستان، دوره دوم، سال هشتم (28)، 260-223.
4. پاکباز، رویین (1383). نقاشی ایران از دیرباز تا امروز. چاپ سوم، تهران: زرین و سیمین.
5. حافظ ابرو (1395). زبده التواریخ. تصحیح سید کمال حاجسیدجوادی، چاپ اول، جلد چهارم، تهران: اساطیر.
6. حسینیراد، عبدالمجید (1390). شاهکارهای نگارگری ایران. ترجمه کلود کرباسی، ماری پرهیزکاری و پیام پریشانزاده، چاپ دوم، تهران: موزه هنرهای معاصر تهران.
7. خواندمیر (1380). تاریخ حبیب السیر. تصحیح محمد دبیرسیاقی. چاپ چهارم، جلد سوم، تهران: خیام.
8. روزبهانی، محمدرضا (1397). تحول مبانی مشروعیت سلطنت: از یورش مغول تا برآمدن صفویان. چاپ اول، قم: دانشگاه مفید.
9. روملو، حسن (1384). احسن التواریخ. تصحیح عبدالحسین نوایی، چاپ اول، جلد اول، تهران: اساطیر.
10. رویمر، ه. ر. (1379). تاریخ تیموریان. ترجمه یعقوب آژند، چاپ اول، تهران: جامی.
11. سودآور، ابوالعلاء (1384). فرّه ایزدی در آیین پادشاهی ایران باستان. چاپ اول، تهران: نشر نی.
12. صحراگرد، مهدی (1387). ابراهیم سلطان بانی مجموعه دارالصفای شیراز. گلستان هنر، (13)، 90-93.
13. عبداللهیوا، فیروزه و ملویل، چارلز (1397). شاهنامه ابراهیم سلطان. ترجمه اکرم احمدی توانا، چاپ اول، تهران: مؤسسه تألیف و ترجمه و نشر آثار هنری (متن).
14. فراهانی منفرد، مهدی (1381). پیوند سیاست و فرهنگ عصر زوال تیموریان و ظهور صفویان. چاپ دوم، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
15. کاوسی، ولیالله (1389). تیغ و تنبور: هنر دوره تیموریان به روایت متون. چاپ اول، تهران: مؤسسه انتشاراتی متن.
16. کن بای، شیلا (1382). نقاشی ایرانی. ترجمه مهدی حسینی، چاپ پنجم، تهران: دانشگاه هنر.
17. ماحوزی، امیرحسین (1392). الگوی روابط پدر و پسر در شاهنامه فردوسی. ویژهنامه همایش بینالمللی هزارمین سال سرایش شاهنامه فردوسی، بخش دوم مجموعه مقالات، معاونت پژوهشی و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی، 176-160.
18. منز، بئاتریس فوربز (1393). ایران عصر تیموری (قدرت، سیاست، مذهب). ترجمه اکبر صبوری، چاپ اول، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه.
19. منشی، روحالله (1389). تاریخ پسندیده، تحریری از ظفرنامه تیموری. تصحیح جمشید کیان فر، چاپ اول، تهران: اساطیر.
20. موسوی بجنوردی، کاظم (1393). تاریخ جامع ایران. چاپ اول، جلد دهم، تهران: مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی.
21. میرجعفری، حسین (1395). تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره تیموریان و ترکمانان. چاپ سیزدهم، اصفهان: سمت و دانشگاه اصفهان.
22. میرخواند (1380). روضه الصفا فی سیره الانبیا و الملوک و الخلفا. تصحیح جمشید کیان فر، چاپ اول، تهران: اساطیر.
23. نوحی، نوشین و فرخفر، فرزانه. (1399). بازخوانی روایت در نگارههای شاهنامه ابراهیم سلطان (مکتب شیراز تیموری) با استناد به نظریه فلسفی هرمنوتیک پل ریکور. کیمیای هنر، (35)، 103-87.
24. هیلنبرند، رابرت (1397). بررسی موضوعیِ شاهنامه شاه تهماسبی (شاهنامه شاهی). ترجمه اکرم احمدی توانا، پیام بهارستان، دوره دوم (32)، 48-29.
25. یاحقی، محمدجعفر (1388). فرهنگ اساطیر و داستانوارهها در ادبیات فارسی. چاپ دوم، تهران: فرهنگ معاصر.
26. Abdullaeva, F; Melville, Ch. (2008). The Persian Book of Kings. (Ibrahim Sultan's Shahnama). Oxford: Bodleian Library University of Oxford.
27. Brend, B. (2010). Muhammad Juki's Shahnamah of Firdausi, London: Royal Asiac Society.
28. Hillenbrand, R. (2010). Exploring a Neglected Masterpiece: The Gulistan Shahnama of Baysunghur. Iranian Studies, Volume 43 (1), 97-126. [
DOI:10.1080/00210860903451246]
29. Grabar, O; Blair, Sh. (1992). The Illustrations of the Great Mongol Shahnama. Chicago & London: The university of Chicago Press.
30. Sims, E. (2002). Peerless Images. New Haven & London: Yale University Press.