دوره 8، شماره 16 - ( 12-1397 )
دوره 8 شماره 16 صفحات 31-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Neshastesazan M H, Sheikholeslami M H. Comparative Study of Chinese and American Music Diplomacy after 9/11. mth 2019; 8 (16) :15-31
URL: http://mth.aui.ac.ir/article-1-1101-fa.html
URL: http://mth.aui.ac.ir/article-1-1101-fa.html
نشاسته سازان محمد حسین، شیخ الاسلامی محمد حسن. نقش موسیقی در دیپلماسی: مطالعه تطبیقی دیپلماسی موسیقی چین و ایالات متحده پس از یازدهم سپتامبر. نشريه علمي مطالعات تطبيقي هنر. 1397; 8 (16) :15-31
1- کارشناس ارشد دیپلماسی و سازمان‌های بین‌المللی، دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، تهران ، sir.diplomacy@gmail.com
2- دانشیار، دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، تهران
2- دانشیار، دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، تهران
چکیده: (4073 مشاهده)
در عصر حاضر، نقش هنر در سیاست بین‌الملل افزایش یافته؛ از این‌رو، نیاز به بررسی تطبیقی سیاست‌های فرهنگی و تجربیات دیگر کشورهای پیشرو بیش از پیش احساس می‌شود. دیپلماسی موسیقی، زیرمجموعه دیپلماسی فرهنگی است. در این مقاله چون نقش هنجارها و ایده‌ها مهم است، جهان‌بینی خود را سازه‌انگاری برگزیده و سپس تحت چارچوب مفهومی قدرت نرم، به مطالعه تطبیقی دیپلماسی موسیقی چین و آمریکا حول «راهبرد جاده ابریشم» پس از واقعه 11 سپتامبر می‌پردازیم. هدف از انتخاب این موضوع، بررسی تجربیات کشورهای دیگر در حوزه‌های نوین دیپلماسی جهت ارتقای تجربه دیپلماتیک و بهره‌مندی از آن در جمهوری اسلامی ایران است. سؤال اصلی مقاله این است که چین و آمریکا چگونه از دیپلماسی موسیقی در کشورهای جاده ابریشم برای تفوق بر یکدیگر بهره می‌برند؟ پس از انقلاب فرهنگی که منجر به تصفیه سازمانی و تخریب آثار باستانی چین شد، سیاست خارجی چین تغییراتی کرد و گرایش به استفاده از ابزارهای نرم و فرهنگی افزایش یافت؛ از طرف دیگر، تهاجم فرهنگی آمریکا توسط آمریکا و ژاپن در منطقه، سران چین را به فکر استفاده هدفمندتر از دیپلماسی فرهنگی انداخت. یکی از این عرصه‌ها، موسیقی بود. یافته‌های ما در باب چین، حاکی از آن است که چین با تکیه بر ظرفیت‌ها و شباهت‌های فرهنگی با کشورهای جاده ابریشم، در پی بسط نفوذ خود است. چین در راستای این هدف، از گروه نمایشی گانسو و نمایش باران گل در امتداد جاده ابریشم استفاده می‌کند و در سطح بین‌المللی می‌خواهد پیام صلح مخابره کند. گروه کانسو و نمایش باران گل از دو جنبه حائز اهمیت است؛ اول، ریشه‌دار بودن آن در فرهنگ ملی و تاریخی چین و دوم، گنجاندن پیام‌های سیاسی و هدفمند در قالب هنر. در مقابل، آمریکا از یک دیپلماسی جامع و چند وجهی بهره می‌برد. محورهای اصلی دیپلماسی موسیقی آمریکا، جشنواره‌های جاده ابریشم، برنامه یویو‌ما، ترویج سبک‌های موسیقی آمریکایی، کمک‌هزینه‌ها و حمایت از هنرمندان و مراسم‌های مشترک است. در واقع، ایالات متحده با چهار حربه غیرسیاسی‌سازی پیام، غیردولتی‌سازی بازیگران، حمایت مالی از گروه‌های موسیقی و هدایت غیرمستقیم آنها و فراهم کردن محیط برای گسترش گروه‌های نزدیک به خود، بازی را در آسیای مرکزی هدایت می‌کند. روش تحقیق، استفاده از منابع کتابخانه‌ای با رویکرد توصیفی- تحلیلی- تطبیقی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
