RT - Journal Article T1 - Comparative Study of Chinese and American Music Diplomacy after 9/11 JF - mthonar YR - 2019 JO - mthonar VO - 8 IS - 16 UR - http://mth.aui.ac.ir/article-1-1101-fa.html SP - 15 EP - 31 K1 - Music Diplomacy K1 - Constructivism K1 - Silk Road Strategy K1 - and Soft Power AB - در عصر حاضر، نقش هنر در سیاست بین‌الملل افزایش یافته؛ از این‌رو، نیاز به بررسی تطبیقی سیاست‌های فرهنگی و تجربیات دیگر کشورهای پیشرو بیش ‌از پیش احساس می‌شود. دیپلماسی موسیقی، زیرمجموعه دیپلماسی فرهنگی است. در این مقاله چون نقش هنجارها و ایده‌ها مهم است، جهان‌بینی خود را سازه‌انگاری برگزیده و سپس تحت چارچوب مفهومی قدرت نرم، به مطالعه تطبیقی دیپلماسی موسیقی چین و ‌آمریکا حول «راهبرد جاده ابریشم» پس از واقعه 11 سپتامبر می‌پردازیم. هدف از انتخاب این موضوع، بررسی تجربیات کشورهای دیگر در حوزه‌های نوین دیپلماسی جهت ارتقای تجربه دیپلماتیک و بهره‌مندی از آن در جمهوری اسلامی ایران است. سؤال اصلی مقاله این است که چین و آمریکا چگونه از دیپلماسی موسیقی در کشورهای جاده ابریشم برای تفوق بر یکدیگر بهره می‌برند؟ پس از انقلاب فرهنگی که منجر به تصفیه سازمانی و تخریب آثار باستانی چین شد، سیاست خارجی چین تغییراتی کرد و گرایش به استفاده از ابزارهای نرم و فرهنگی افزایش یافت؛ از طرف دیگر، تهاجم فرهنگی آمریکا توسط آمریکا و ژاپن در منطقه، سران چین را به فکر استفاده هدفمندتر از دیپلماسی فرهنگی انداخت. یکی از این عرصه‌ها، موسیقی بود. یافته‌های ما در باب چین، حاکی از آن است که چین با تکیه بر ظرفیت‌ها و شباهت‌های فرهنگی با کشورهای جاده ابریشم، در پی بسط نفوذ خود است. چین در راستای این هدف، از گروه نمایشی گانسو و نمایش باران گل در امتداد جاده ابریشم استفاده می‌کند و در سطح بین‌المللی می‌خواهد پیام صلح مخابره کند. گروه کانسو و نمایش باران گل از دو جنبه حائز اهمیت است؛ اول، ریشه‌دار بودن آن در فرهنگ ملی و تاریخی چین و دوم، گنجاندن پیام‌های سیاسی و هدفمند در قالب هنر. در مقابل، آمریکا از یک دیپلماسی جامع و چند وجهی بهره می‌برد. محورهای اصلی دیپلماسی موسیقی آمریکا، جشنواره‌های جاده ابریشم، برنامه یویو‌ما، ترویج سبک‌های موسیقی آمریکایی، کمک‌هزینه‌ها و حمایت از هنرمندان و مراسم‌های مشترک است. در واقع، ایالات متحده با چهار حربه غیرسیاسی‌سازی پیام، غیردولتی‌سازی بازیگران، حمایت مالی از گروه‌های موسیقی و هدایت غیرمستقیم آنها و فراهم کردن محیط برای گسترش گروه‌های نزدیک به خود، بازی را در آسیای مرکزی هدایت می‌کند. روش تحقیق، استفاده از منابع کتابخانه‌ای با رویکرد توصیفی- تحلیلی- تطبیقی است. LA eng UL http://mth.aui.ac.ir/article-1-1101-fa.html M3 ER -