دوره 8، شماره 16 - ( 12-1397 )
دوره 8 شماره 16 صفحات 93-81 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bohlool A, Tofighy P, Alikhani R. A Comparative Study of the Mourning Rituals in Three Illustrations of Demot Shahnameh and Single Illustrations of Baysonghori Shahnameh. mth 2019; 8 (16) :81-93
URL: http://mth.aui.ac.ir/article-1-934-fa.html
URL: http://mth.aui.ac.ir/article-1-934-fa.html
بهلول اعظم، توفیقی پیوند، علیخانی رویا. مقایسه تطبیقی آیین سوگواری در سه نگاره از شاهنامه دموت با تک نگاره شاهنامه بایسنقری. نشريه علمي مطالعات تطبيقي هنر. 1397; 8 (16) :81-93
اعظم بهلول 
1، پیوند توفیقی2 ، رویا علیخانی3
1، پیوند توفیقی2 ، رویا علیخانی3
1- مربی، دانشکده هنر، دانشگاه شهرکرد ، maryambohlool2004@gmail.cim
2- مربی، دانشکده هنر، دانشگاه شهرکرد
3- دانش‌آموخته کارشناسی، دانشکده هنر، دانشگاه شهرکرد
2- مربی، دانشکده هنر، دانشگاه شهرکرد
3- دانش‌آموخته کارشناسی، دانشکده هنر، دانشگاه شهرکرد
چکیده: (4757 مشاهده)
با نگاهی به آداب و رسوم رایج در ایران، می‌توان دریافت که سوگواری همراه با مراسم عزاداری، همواره در کنار جشن‌ها و سرور ایرانیان بوده و نزد آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. این آیین که ریشه در سنن کهن این سرزمین دارد، در متون متعددی، موضوع حکایات و روایات قرار گرفته است. شاهنامه فردوسی، از جمله متونی است که روایات سوگ در آن بیان شده و در برخی از نسخ مصور آن، نگاره‌هایی با همین مضمون مصور شده‌اند. بنابراین، هدف از این پژوهش، دست‌یابی و مطابقت شیوه تصویرگری مجالس سوگ در نگاره‌های منتخب شاهنامه دموت و شاهنامه بایسنقری در دوره ایلخانی و تیموری است و با توجه به این پرسش که؛ بر اساس شیوه تصویرگری نگاره‌های مرتبط با آیین سوگواری، چه تفاوت و شباهت‌هایی بین مراسم سوگواری در دوره ایلخانی و دوره تیموری وجود دارند؟ در آن، نگاره‌های منتخب شاهنامه دموت و شاهنامه بایسنقری از لحاظ ترکیب‌بندی، شخصیت‌پردازی و تنالیته‌های رنگی، مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. این پژوهش، به‌شیوه تحلیلی- توصیفی بر پایه تطبیق داده‌ها انجام گرفته است و نتایج به‌دست آمده از آن، نشانگر این هستند که آیین سوگواری در نگاره‌های منتخب از شاهنامه دموت و بایسنقری، در فضایی کاملاً متفاوت تصویر شده است؛ زیرا در دوره ایلخانی و تیموری، در بیان موضوع سوگ، از شیوه‌های متفاوتی استفاده شده که ریشه در فرهنگ و عقاید حاکم بر هر دوره دارند. بنابراین، در نگاره‌های منتخب از شاهنامه دموت و بایسنقری، تنها در موضوع سوگ، وجه اشتراک وجود داشته و در مواردی مانند ترکیب‌بندی، رنگ‌گذاری و حالات چهره و حرکات سوگواران، شباهت و اشتراکی در آنها دیده نمی‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
هنرهای کاربردی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
