دوره 9، شماره 18 - ( 10-1398 )
دوره 9 شماره 18 صفحات 88-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه سمنان ، f.afarin@semnan.ac.ir
چکیده: (5608 مشاهده)
این تحقیق می‌کوشد تا جایگاه زیباشناختی نوشتار را با محوریت تقابل "نوشته/تصویر" در آثار دوره‌های مختلف کاری سای تومبلی و فریدون آو روشن کند. مسئله اصلی آن، چیستی جایگاه نوشتار بر اساس چگونگی رابطه تصویر و متن در کنش زیباشناختی هنرمندان انتخابی است. روش تحقیق، تحلیلی- تطبیقی است. هدف پژوهش، خوانش، تطبیق و توازی‌سازیِ تقابل‌های دوگانه دریدایی با محوریت تقابل گفتار و نوشتار در آثار دو هنرمند است تا مبنایی برای خوانش و البته مقایسه سبک فردی هر دو فراهم شود. مفاهیم طبقه‌بندی‌شده به هم مرتبطی چون؛ نوشتار و گفتار، حضور/غیاب: نگاه و لمس، سابژکتیل و رد ضربه قلمی، از میان آرای دریدا انتخاب شده‌اند. مطالعه شباهت‌های اجرا و محصول کنش زیباشناختی سای تومبلی و آو بر اساس آرای دریدا نشان می‌دهد هر دو نوشتار را به حالت خط‌خطی‌های عصبی و خطوط در هم تنیده، اثرگذاری و رد ضربه قلم، بسترسازی پشتیبان، خط زدن خودانگیخته نوشته‌های خودآگاه و کاربرد خط زدن به‌منزله "رد" و مانعی در برابر بازنمایی، به‌کار می‌گیرند. با وجود این، تمایزهای ظریفی در این تمایل و استفاده از مؤلفه‌های فرهنگی، اسطوره‌ها و آیین‌های مختلف بین گرایش‌های دو هنرمند وجود دارند. نتیجه اینکه فرم بیان آثار هر دو هنرمند با گذر از سلسله مراتب تصویر و نوشته و تکیه بر جنبه رد ضربه قلمیِ نوشتار، آن را به‌منزله فرآیند دلالت‌پذیری، بازی حضور و غیاب و مرزهای تصمیم‌ناپذیر تقابل‌های نقاشی/طراحی به‌کار می‌گیرد. هر دو بر اساس کارکرد استتیکی نوشتار و با حرکات خودانگیخته دست و لامسه‌ای کردن شیوه خلق آثار هنری، با نسبت‌های متفاوتی از هنرهای صرف بصری فاصله گرفته‌اند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
هنرهای تجسمی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |